Politechnika Śląska uczelnią wspierającą kadrę w drodze do doskonałości

 

Wśród 65 zgłoszeń 46 zostało zatwierdzonych do dofinansowania, w tym 12 na liście rezerwowej. W gronie beneficjentów programu znaleźli się naukowcy z Wydziału Organizacji i Zarządzania oraz Wydziału Górnictwa, Inżynierii Bezpieczeństwa i Automatyki Przemysłowej Politechniki Śląskiej.

 
Koordynatorem „Smart learning for gait physiotherapy – a standardized tool for health higher education in Europe” jest dr inż. Joanna Bartnicka, obecna Prodziekan ds. Infrastruktury i Rozwoju, a od 1 września 2020 r. Prodziekan ds. Kształcenia na Wydziale Organizacji i Zarządzania. — Projekt ma na celu opracowanie innowacyjnego narzędzia edukacyjnego z zakresu fizjoterapii chodu, opartego na nowoczesnych rozwiązaniach cyfrowych. Narzędzie będzie intuicyjne w obsłudze, a treści szkoleniowe łatwe do zrozumienia dzięki zastosowaniu zaawansowanych technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT). Materiały szkoleniowe będą bazować na cyfrowych grach edukacyjnych i środowisku wirtualnej rzeczywistości — wyjaśnia dr inż. Joanna Bartnicka.

 

Naukowcy posługują się akronimem „SMARTherapy+”, stanowiącym nazwę narzędzia szkoleniowego i odzwierciedlającym jego unikatowe cechy. — Główną zaletą produktu będzie nauka oparta na wielowymiarowych i interaktywnych scenariuszach procesu fizjoterapii chodu opracowanych na podstawie utworzonej bazy studium przypadków. Planowane jest uwzględnienie 20 różnych chodów z zakresu neurologii, ortopedii, chorób wieku rozwojowego i geriatrii — wskazuje Prodziekan. Jak wyjaśnia, projekt wychodzi naprzeciw narastającym potrzebom. W krajach unijnych brakuje europejskich standardów profesjonalizacji zawodu fizjoterapeuty zapewniających maksymalne bezpieczeństwo i wysoką jakość terapii na tym samym poziomie. Nie ma ponadto ogólnodostępnych i ustandaryzowanych materiałów dydaktycznych dotyczących tej tematyki. Można za to zaobserwować pojawienie się i nasilenie kilku zjawisk, związanych bezpośrednio lub pośrednio z taką problematyką: siedzący tryb funkcjonowania, starzejące się społeczeństwo i wzrost liczby przypadków chorobowych. — Siedzący tryb życia prowadzi do mechanicznych przeciążeń układu mięśniowo-szkieletowego, a następnie do powstawania tzw. zespołów bólowych. Ponadto badania ujawniły, że częstość występowania zaburzeń chodu i równowagi lawinowo wzrasta wraz z wiekiem, tj. od około 10% w wieku 60–69 lat do ponad 60% w wieku powyżej 80 lat — wyjaśnia dr inż. J. Bartnicka. — U osób dorosłych rehabilitacja chodu jest wynikiem takich chorób, jak udar, choroby układu pozapiramidowego, choroby demielinizacyjne, urazy kręgosłupa, choroby błędnika, choroby ortopedyczne, jak np. zapalenie stawów, choroby zapalne stawów, choroby wewnętrzne, jak np. miażdżyca kończyn, stopa cukrzycowa — mówi. Problemy dotyczyć mogą również dzieci. Intensywna i profesjonalna rehabilitacja wymagana jest wówczas np. w przypadku chodu na palcach, chodu asymetrycznego, porażeń mózgowych, postępującej dystrofii mięśniowej DMP, a także urazów czaszkowo-mózgowych oraz wad stopy i kończyn dolnych. 

 

Narzędzie szkoleniowe SMARTherapy+ będzie mogło stać się elementem procedur terapeutycznych, dostosowanych do indywidualnych potrzeb i wykonanych przez profesjonalnie wyszkolonych fizjoterapeutów. — Beneficjentem projektu są nauczyciele akademiccy w zakresie fizjoterapii, studenci fizjoterapii, lekarze. Instytucjonalnie są to uczelnie medyczne i wychowania fizycznego, oferujące kierunki i specjalności w zakresie fizjoterapii. Docelowo beneficjentami projektu są pacjenci z zaburzeniami chodu — podkreśla badaczka.

Projekt realizowany jest w skali międzynarodowej we współpracy z Universität zu Lübeck (Niemcy), Fondazione Politecnico di Milano (Włochy) oraz Akademią Wychowania Fizycznego im. Jerzego Kukuczki w Katowicach. — Politechnika Śląska jest koordynatorem projektu oraz realizatorem części zadań związanych z opracowaniem technicznym i merytorycznym narzędzia edukacyjnego SMARTherapy+ — mówi dr. inż. Joanna Bartnicka. W skład politechnicznego zespołu wchodzą także dr inż. Katarzyna Mleczko, mgr inż. Patrycja Kabiesz oraz mgr Agnieszka Ziętkiewicz.

 

Również drugi z projektów, któremu przyznano dofinansowanie, jako swój cel zakłada stworzenie narzędzia szkoleniowego, z którego będą mogli korzystać studenci.  Projekt pt. „Strategic partnership for fostering circular economy approach in extractive industry related study programme” („Partnerstwo strategiczne na rzecz promowania podejścia opartego na gospodarce o obiegu zamkniętym w programach studiów związanych z przemysłem wydobywczym”) jest koordynowany przez dr. hab. inż. Marcina Lutyńskiego, prof. PŚ, pracującego na Wydziale Górnictwa, Inżynierii Bezpieczeństwa i Automatyki Przemysłowej Politechniki Śląskiej. — Dążymy do opracowania kompleksowej platformy szkoleniowej, która będzie pomocna w modyfikacji i aktualizacji programów edukacyjnych związanych z przemysłem wydobywczym o najnowszą i praktyczną wiedzę. Wiedza ta jest związana z efektywnym zastosowaniem zasad gospodarki odpadami w obiegu zamkniętym (ang. circular economy) — wyjaśnia naukowiec.

 

Przedsięwzięcie stanowi przykład współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym, a także współpracy w skali międzyuczelnianej. Jego partnerami są: Montanuniversitaet Leoben (Austria), TU Delft (Holandia), Universidad Politécnica de Madrid (Hiszpania) oraz Technical University of Tallin (Estonia). — Niezmiernie istotnym wsparciem projektu jest udział dwóch partnerów przemysłowych JSW Innowacje S.A. oraz COBANT Group S.A., a także organizacji pozarządowej Polskiego Towarzystwa Gospodarki Obiegu Zamkniętego. Skład konsorcjum pozwala na bardzo szerokie podejście do problematyki gospodarki odpadami w przemyśle wydobywczym, zaczynając od kopalin energetycznych, w tym ropy, gazu, łupków bitumicznych i węgla, kończąc na kopalinach pospolitych oraz metalicznych — podkreśla prof. Marcin Lutyński. — Realizacja projektu pozwoli stworzyć europejską platformę, której efekty będą mogły być łatwo transponowane do programów nauczania szkół wyższych. Umożliwi też zacieśnienie współpracy Politechniki Śląskiej z uczelniami europejskimi o podobnym profilu nauczania przy jednoczesnym wsparciu firm stosujących innowacyjne rozwiązania procesowe. W przyszłości pozwoli to na kształcenie inżynierów, którzy zostaną zaznajomieni z koncepcją gospodarki o obiegu zamkniętym i będą potrafili ją zastosować dla dobra Europy — dodaje.

 

 

Projekty zgłaszane w ramach akcji 2 realizowanej przez Narodową Agencję Programu Erasmus+ miały cechować się ukierunkowaniem na modernizację oferty dydaktycznej w szkolnictwie wyższym, odzwierciedlając zapotrzebowanie w skali społecznej i gospodarczej z zachowaniem najwyższej jakości kształcenia. Przedsięwzięcia, o których dofinansowanie można było wnioskować, mają charakter „Partnerstw strategicznych”, co oznacza, że są realizowane przez co najmniej 3 instytucje z 3 różnych państw. Szczególną rolę w tak rozumianych konsorcjach pełni ta instytucja, która została wybrana na koordynatora – w imieniu swoich partnerów składa bowiem wniosek. Kryteria oceny wniosków obejmowały istotność przedsięwzięcia, jakość prezentacji projektu i jego możliwości wdrożeniowych, interdyscyplinarność zaangażowanych stron, potencjalny wpływ na społeczeństwo oraz plany rozpowszechniania. Najwyższa przyznana kwota dofinansowania w konkursie osiągnęła wysokość niemal 500 tysięcy euro.