Odsłonięcie tablicy poświęconej pamięci prof. Wilibalda Winklera, rektora Politechniki Śląskiej w latach  1990-1996, odbyło się dziś, 30 października, na pierwszym piętrze budynku A Wydziału Elektrycznego Politechniki Śląskiej przy ul. Krzywoustego 2 w Gliwicach.

Odsłonięcia tablicy dokonał dziekan Wydziału Elektrycznego prof. Paweł Sowa, rektor Politechniki Śląskiej prof. Andrzej Karbownik oraz córka prof. Wilibalda Winklera Anna.

Wspomnieniami o prof. Winklerze z licznie zebranymi gośćmi na uroczystości podzielili się: prof. Jerzy Buzek, prof. Andrzej Wiszniewski, prof. Jan Popczyk oraz prezydent Zabrza Małgorzata Mańka-Szulik.

 

Profesor Wilibald Winkler urodził się w Zabrzu-Makoszowach 25 grudnia 1933 r. Swoją karierę zawodową zaczynał w elektrowni „Miechowice”, gdzie pracował 14 lat, a po ukończeniu studiów zaocznych inżynierskich i wieczorowych magisterskich na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej został kierownikiem laboratorium. Pracę na uczelni późniejszy jej rektor rozpoczął w 1966 r. w Instytucie Elektroenergetyki i Sterowania Układów na Wydziale Elektrycznym. Po trzech latach uzyskał stopień doktora, a po kolejnych czterech, w 1973 r., habilitację. W 1981 roku został profesorem tytularnym. W latach 1990-1996 pełnił funkcję rektora Politechniki Śląskiej.
Po zakończeniu kadencji, od listopada 1997 r. do grudnia roku 2000, był wiceministrem edukacji narodowej w rządzie prof. Jerzego Buzka, zajmując się współpracą zagraniczną i integracją europejską. Był też członkiem zespołu negocjacyjnego zajmującego się przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej odpowiedzialnym za dwa obszary: nauka i badania oraz młodzież, kształcenie i edukacja. Następnie przez rok pełnił funkcję wojewody śląskiego.
Głównym obszarem zainteresowań naukowych Profesora była elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa. Wykładał na uniwersytetach RFN i Włoch. Był autorem ponad 150 artykułów i referatów naukowych oraz kilku książek, w tym wydanych w RFN i USA.
Prof. Wilibald Winkler otrzymał m.in. następujące odznaczenia i wyróżnienia: doktorat honoris causa Uniwersytetu Technicznego w Mariupolu na Ukrainie, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal Politechniki Śląskiej, Medal „Georgius Agricola” Uniwersytetu Technicznego w Ostrawie, Medal „Kalos Kagathos”, tytuł honorowego profesora Politechniki Wrocławskiej, Lux ex Silesia.

Zmarł 31 października 2010 roku.

Pośmiertnie został odznaczony za wybitne osiągnięcia w pracy naukowej oraz za zasługi w działalności państwowej i publicznej Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.